Yükseköğretim kurumlarının öğretim elemanı temini, 2547 sayılı Kanun’un  23., 24., 26., 31., 34., 36. ve 50.  maddeleri ile “Öğretim Üyesi Dışındaki Öğretim Elemanı Kadrolarına Yapılacak Atamalarda Uygulanacak Merkezi Sınav İle Giriş Sınavlarına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik” ve “Öğretim Üyeliğine Yükseltilme ve Atanma Yönetmeliği” uyarınca yapılmaktadır.  Bu Kanunda “Yükseköğretim kurumları; kendilerinin ve yeni kurulmuş ve kurulacak diğer yükseköğretim kurumlarının ihtiyacı için yurt içinde ve dışında, kalkınma planı ilke ve hedeflerine ve Yükseköğretim Kurulunun belirteceği ihtiyaca ve esaslara göre öğretim elemanı yetiştirirler. 35. madde kapsamında araştırma görevlisi kadroları, araştırma veya doktora çalışmaları yaptırmak üzere başka bir üniversiteye, Yükseköğretim Kurulunca geçici olarak tahsis edilebilir. Bu şekilde, doktora veya tıpta uzmanlık veya sanatta yeterlik payesi alanlar, bu eğitimin sonunda kadrolarıyla birlikte kendi üniversitelerine dönerler.”  Hükümleri bulunmaktadır.

Bu Kanunun yanı sıra, yükseköğretim kurumları öğretim elemanı gereksinimlerinin bir bölümünü de 1416 sayılı Ecnebi Memleketlere Gönderilecek Talebe Hakkında Kanun ile karşılamaktadırlar. Buna göre Türkiye’deki üniversiteler öğretim elemanı gereksinimlerinin büyük bölümünü yurtiçindeki lisansüstü enstitülerden bir bölümünü de yurt dışındaki üniversitelerden gelen adaylardan karşılamaktadırlar. Türk Yükseköğretim sisteminin temelinde, akademisyen yetiştirme işi yine bu sistemin sorumluluğu ve imkânlarına bağlıdır. Üniversiteler bünyesinde yürütülen lisansüstü programlarda YÖK tarafından kadro tahsis edilen araştırma görevlisi kadrolarına giriş koşullarını yerine getirip başarı gösteren tüm vatandaşlar ile kanun ile belirlenmiş sayıda ve nitelikte uluslararası öğrenciler atanabilmektedir. Bunun dışında ülke politikası olarak başarılı akademisyen adayları birçok ülkede eğitim görmek için ulusal veya uluslararası burs programlarına başvurabilmektedirler.