Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων εποπτεύει μια σειρά από δημόσιους φορείς που παρέχουν  εκπαίδευση και κατάρτιση ενηλίκων:

1. Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, για ενήλικες που δεν έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση. Υπάρχουν 66 Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας (και 22 Τμήματα-Παραρτήματα) και 12 Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας που λειτουργούν μέσα σε σωφρονιστικά ιδρύματα.
2. Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, που προσφέρουν αρχική επαγγελματική κατάρτιση σε αποφοίτους τυπικής, μη υποχρεωτικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.  Υπάρχουν 126 δημόσια ΙΕΚ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
3. Δημόσια Κέντρα Δια Βίου Μάθησης (ΚΔΒΜ), που δύνανται να ιδρύονται να προσφέρουν συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση, επανειδίκευση,  αναβάθμιση δεξιοτήτων, γενική εκπαίδευση ενηλίκων και συμβουλευτική και επαγγελματικό προσανατολισμό (Ο ν. 4763/2020 δημιουργεί το πλαίσιο ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας των ΚΔΒΜ. Με το προγενέστερο θεσμικό πλαίσιο δεν υπήρχαν ατόφιες δημόσιες δομές δια βίου μάθησης, αλλά πραγματοποιούνταν προγράμματα δια βίου μάθησης σε επίπεδο δήμων με χρηματοδότηση από ενωσιακούς πόρους).
4. Κέντρα Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης των ΑΕΙ, τα οποία αποτελούν μονάδες των Ιδρυμάτων που εξασφαλίζουν τον συντονισμό και τη διεπιστημονική συνεργασία στην ανάπτυξη προγραμμάτων επιμόρφωσης, συνεχιζόμενης εκπαίδευσης, κατάρτισης και εν γένει δια βίου μάθησης. Λειτουργούν ΚΕΔΙΒΙΜ σε 23 Ιδρύματα.  
5. Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο: Πρόκειται για τον φορέα που στην Ελλάδα παρείχε διαχρονικά τη δυνατότητα  για εξ αποστάσεως παροχή προπτυχιακής και μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, με την ανάπτυξη και αξιοποίηση κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού και μεθόδων διδασκαλίας, είναι το ΕΑΠ, το οποίο εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (Περισσότερα στοιχεία παρέχονται στην ενότητα 8.4). 

Με αφορμή την πανδημία του κορωναϊού, για τις εκπαιδευτικές δομές του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων προβλέφθηκε η  χρήση μέσων εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. (και εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης/lockdown). 

Άλλοι πάροχοι δια βίου μάθησης: προγράμματα δια βίου μάθησης μπορούν να προσφέρονται από φορείς και νομικές οντότητες οποιουδήποτε τύπου, οι οποίες λειτουργούν σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Το πεδίο αυτό παραμένει, σύμφωνα με τους ειδικούς, σε μεγάλο βαθμό αχαρτογράφητο.  

Τέτοιου είδους φορείς είναι, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθοι:

• Φορείς γενικής εκπαίδευσης ενηλίκων, οι οποίοι μπορεί να είναι κοινωνικοί, θρησκευτικοί ή πολιτιστικοί φορείς.
• Φορείς που παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες ή/και υπηρεσίες επαγγελματικού προσανατολισμού.
•  φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που παρέχουν  μη τυπική μάθηση στο ανθρώπινο δυναμικό του κοινού και στον εκτεταμένο δημόσιο τομέα, όπως το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), καθώς και σε άλλες επαγγελματικές ενώσεις και επιμελητήρια, όπως το Ινστιτούτο Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ – ΓΣΕΒΕΕ), κ.ά.
• Φορείς που δημιουργούνται από τις τριτοβάθμιες ενώσεις των εργαζομένων. Τέτοια όργανα είναι, για παράδειγμα, το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΚΑΝΕΠ – ΓΣΕΕ), το Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ κ.ά.